بسیاری براین باورند که آموزش الکترونیکی در صورت اجرای درست می‌تواند زمینه‌ساز دو طرفه کردن فرآیند آموزش گردد. آموزش به شکل سنتی‌اش ظاهراً رابطه‌ای دو طرفه به نظر می‌رسد (رابطه بین تعلیم دهنده و تعلیم گیرنده) ولی عملا شاهد هستیم که در بسیاری از کشورها معلمان و استادان ، مطالب درسی را به صورت ثابت و یکنواخت ارائه می کنند و نهایتاٌ سئوالات و اشکالات دانش‌آموزان و دانشجویان را پاسخ می‌دهند. به عبارتی دیگر ، کم تر شاهد بازخور د(feedback) در امر آموزش هستیم.
از طرفی دیگر، روش آموزش سنتی، دانشجوها و دانش‌آموزان با قابلیت‌های فراگیری متفاوت را مجبور به یادگیری اندازه‌ای معین از یک موضوع مشخص در مقطع زمانی ثابتی می‌کند. نتیجه آن،یادگیری متفاوت در زمان یکسان می‌گردد. در حالی که هدف آموزش الکترونیکی، عکس این قضیه است.
